เอรี่เล่าเรื่อง…ถนนสีดำในบาห์เรน 

ชื่อหนังสือภาษาอังกฤษ : –
ชื่อภาษาไทย : เอรี่เล่าเรื่อง…ถนนสีดำในบาห์เรน 
เขียน                  : ธนัดดา สว่างเดือน
แปล                : –
สำนักพิมพ์       : สำนักพิมพ์ประพันธ์สาส์น
จำนวนหน้า       : 296 หน้า
ISBN                : 9786165105514
ภาษา                : ไทย
ราคาปก          : 126 บาท

---

หลังจากได้ลองซื้อ ‘จินตนาการไม่รู้จบ’ ผ่าน meb แล้ว ต้องยอมรับว่ามันเป็นอะไรที่ค่อนข้างสะดวกเลยทีเดียวสำหรับนักเรียนไกลบ้านอย่างเราที่หาอ่านหนังสือภาษาไทยค่อนข้างลำบากพอสมควรเมื่ออยู่ที่ออสเตรเลีย (หรืออาจะเป็นเพราะเราอยู่เขต Regional Area?) หนังสือภาษาไทยเล่มถัดมาจึงซื้อผ่าน meb เช่นเดียวกัน

---

ความรู้สึกหลังอ่าน

สนุก สนุกมาก สนุกจริงๆ มีหลากหลายอารมณ์ในหนังสือเล่มนี้ที่นอกจากจะมีความสนุกแล้ว ผู้อ่านอย่างเราก็ลุ้น ตื่นเต้น ยินดี รวมถึงสัมผัสได้ถึงความรู้สึกหดหู่และเห็นใจกับตัวละครที่โลดแล่นในหนังสือเล่มนี้หลายๆคน เอาเป็นว่าเราอ่านหนังสือเล่มนี้จบภายใน 3 วันทั้งๆที่เป็นช่วงโค้งสุดท้ายของภาคการศึกษานี้ ห่วงเรียนก็ห่วงเรียน แต่หนังสือเล่มนี้อ่านแล้ววางไม่ลงจริงๆ

หนังสือเกือบ 300 หน้า ได้พาเราเข้าไปสู่วงการการค้าประเวณีที่ไม่ได้เกิดขึ้นในเมืองไทย แต่อยู่ไกลถึงบาห์เรน พาเราเข้าไปรู้จักทุกซอกทุกมุมของธุรกิจส่งออกนาผืนน้อยจากเมืองไทยไปเมืองนอก ผู้อ่านจะได้สัมผัสถึงวัฒนธรรมการเป็นอยู่ของผู้คนในบาห์เรน แหล่งช้อปปิ้ง สถานที่ท่องเที่ยว บริเวณแหล่งทำมาหากินกับคู่ค้า แหล่งที่ซุกหัวนอนของสาวๆจากทุกมุมโลกที่หวังจะมาขุดทองเพื่อมีชีวิตที่ดีขึ้นสักวันหนึ่ง แต่ทว่าท้ายที่สุดแล้วก็คงไม่พ้นกับคำว่ากรรมใครกรรมมัน บ้างก็โชคดีมีคนอุปถัมภ์ค้ำจุนเพื่อให้หลุดจากวงการนี้ แต่หลายคนก็เคราะห์ซ้ำกรรมซัดที่ไม่รู้ว่าโชคชะตาจะพาตัวเองไปที่ใด

อีกหน่อยทุกคนก็จะมีแขกเลี้ยง บางคนโชคดีก็อาจได้แต่งงาน ไปอยู่กับแขกเป็นผัวเมียกันไปเลย..

เอรี่เล่าเรื่อง…ถนนสีดำในบาห์เรน 

ใช่ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในหนังสือเล่มนี้จะทำให้เราเห็นถึงสังคมของแขกในบาเรนห์แต่เพียงเท่านั้น แต่ยังสะท้อนให้เห็นถึงปัญหาชีวิตในสังคมไทย ที่ลูกสาวจะต้องเป็นผู้แบกรับภาระทางหนี้สินของครอบครัว บากหน้าไปทำงานในต่างแดน ซึ่งก็ไม่รู้ว่าอนาคตของตัวเองจะเป็นเช่นไร แต่เพราะความกตัญญูจึงเลือกให้ต้องเดินเส้นทางนี้ ส่วนบางคนก็มาเพราะความอยากได้อยากมี แต่ถึงแม้จะเลือกเข้ามาในวงการนี้ด้วยจุดมุ่งหมายที่แตกต่าง แต่เมื่อเดินทางมาถึงต่างบ้านต่างเมืองแล้ว หญิงสาวที่อยู่ในการค้ากามเหล่านี้ก็ต่างล้วนมีจุดมุ่งหมายเดียวกัน คือการหาเงินให้ได้มากที่สุดไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม ส่วนเงินที่ได้มา ก็แล้วแต่ว่าแต่ละคนจะจัดการกับมันอย่างไร 

เท่าที่ทราบคุณเอรี่ออกหนังสือมาหลายเล่มที่เกี่ยวข้องกับวงจรการค้ามนุษย์ แต่ ‘เอรี่เล่าเรื่อง…ถนนสีดำในบาห์เรน’ เป็นหนังสือเล่มแรกที่เราได้หยิบจับมาอ่าน เรารู้สึกว่ามีสำนวนการเขียนที่อ่านได้ง่ายมาก ทำให้เราลุ้นไปกับตัวละครว่าผลของการกระทำจะส่งผลดลบันดาลให้เป็นอย่างไรในภายภาคหน้า ถึงแม้ว่าจะมีภาษาไทยบางบริบทที่ออกจะหลุดจากยุคไปบ้าง แต่ก็เข้าใจได้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและปีที่หนังสือเล่มนี้ตีพิมพ์ออกมาก็ค่อนข้างจะหลายปีแล้ว ทว่า…วงการน้ำกามก็ยังอยู่คู่กับสังคมมนุษย์มาตั้งแต่อดีตจวบจนปัจจุบัน และยังคงดำเนินต่อไปในอนาคตเคียงคู่การใช้ชีวิตของปุถุชนไปอีกแสนนาน

****************

ไม่ได้พิมพ์ผิดแต่ควรจะตรวจสอบอีกครั้ง

หน้า 49 “เดี๋ยวคืนนี้กูจะพามึงไปทำงานบนเธค” ปลากล่าว “ที่นี่มีเทคด้วยหรอวะ?” ฉันถามด้วยความแปลกใจ “อะไรนุ๊ก มึงมาอยู่ตั้งหลายวัน มึงไม่เคยรู้หรอว่าที่นี่มีเธค?” (ควรจะต้องใช้คำเขียนแบบเดียวกัน แต่ตรงนี้มีการเขียนสลับกันไปมา) 

หน้าที่พิมพ์ผิด 

หน้า 53 …ตะโกนถามราคาค่าตัวเราอย่างหน้าด้านๆ เหมือกับผู้หญิงต่างด้าวอย่างพวกเราเป็นตัวประหลาด ควรจะเป็น …ตะโกนถามราคาค่าตัวเราอย่างหน้าด้านๆ เหมือนกับผู้หญิงต่างด้าวอย่างพวกเราเป็นตัวประหลาด